اختیار تپش‌ها و میزان حرارت قلبمان برای دوست داشتن هر معشوقی به دست خودمان است!

می توانیم از میان زرق و برق و دارایی‌های توهمی این  دنیای ناپایدار و فناپذیر، که پیوسته در تلاطم است ،قبض و بسط و بالا و پایین دارد،  معشوق‌هایمان را انتخاب کنیم و اسیر چیزهایی شویم که خدا،  تک تک آنها را برای ما و به عشق ما خلق کرده و قطعا پایین تر از ما هستند و با دل سپردن به آنها در واقع قیمت خودمان را  تنزل داده و نتیجه این خودفروشی، یک زندگی پر از غصه و اضطراب و تلخی و در نهایت سقوط انسانی خواهد بود!

می‌توانیم دل به یگانه معشوقی ببندیم که جاودانه است و عشق او قدم هایمان را ثبات می بخشد،
حتی نداشته هایمان هم در مسیر او سرمایه است!

خدا با چشمه‌ی زلال «آیه ۲۴،سوره توبه» آینه‌ای رو به روی نفسمان گرفته است تا معشوق هایمان را در قلبمان به گونه ای مرتب کنیم که باطنمان شکل انسانی بگیرد و در مسیر انسانیت  قد  بکشیم، هم زندگی دنیا به کاممان شیرین شود. و هم تعادلمان روی صراط حفظ گردد!
در این کارگاه قرار است مهندسی معشوق هایمان را در دل بیاموزیم و زندگی با یک نظام جاودانه را در دنیا، که نداشتن‌ها و محرومیت ها  و از دست دادن‌ها، غصه ای ندارد چون نوک پیکان زندگی به سمت جاودانگی است و بالاتر از آن در انتظار انسان است!
در این کارگاه قرار است چینش معشوق‌ها را در دل و عاشقانه زیستن و فدای معشوق شدن رااز امیر عشق و پرچمدار عاشقی، ابا عبدلله الحسین و اصحاب عاشورا بیاموزیم!