انصاف یعنی؛

رعایت تمام قوانین و مسئولیت‌های ما در ارتباطات‌مان، بدون در نظر گرفتن تمایلات درونی، و خواهش‌های نفسانی!

پذیرفتن هر رابطه، و ورود به آن، رعایتِ تمام قوانین و مسئولیت‌های مربوط به آن رابطه را بر انسان واجب می‌کند! به عنوان مثال؛ ما نمی‌توانیم مهرورزی در برابر همسرمان را محدود کنیم، چون دوستش نداریم.

ریشۀ بسیاری از نفرت‌ها، شکست‌ها، اختلافات، درگیری‌ها، طلاق‌ها و … نداشتن انصاف و روح عذرخواهی است!

انصاف، سخت‌ترین اما مهمترین کمال، از کمالات انسانی است، زیرا عاملی در درون انسان، دائماً در برابر این کمال، مقاومت می‌کند.

انصاف نه به راحتی به دست می‌آید، و نه بدون آن، رسیدن به یک باطن سالم، ممکن می‌شود!

انصاف؛ برای هر انسانی در مقیاس خودش، تعریف می‌شود! اینکه شما که هستید؟ و چه نقشی در خانواده، اجتماع و … ایفا می‌کنید، محدودۀ انصاف را برای‌تان مشخص می‌کند. اما آنچه سختی‌های مسیر انصاف را برای ما هموار می‌کند این مژده است که؛

رعایت انصاف در مقیاس خودمان، ما را تا مقام اولیاءاللهی بالا می‌برد.

حال با این همه مشقّتی که در کسب کمال انصاف نهفته است؛ چگونه می‌توان به این گنج قیمتی دست یافت؟

کارگاه «انصاف» مجموعۀ کاملی از

– مباحث تئوری در شناخت عوامل و موانع کسب کمال انصاف

– تمارین عملی برای کسب و تثبیت این کمال در درون آدمی است.