اخلاق به معنی رفتارهای نیکو و پسندیده‌ای است که انسان باید در خود ایجاد کند و از صفت‌های بد دوری نماید. به عبارت دیگر اخلاق، ایجاد فضیلت‌ها و مبارزه با رذیلت‌ها و بدی‌هاست. اخلاق و وظایف منتظران واقعی در زمان غیبت، دوری از اعمال زشت و ناپسند و آراسته شدن به فضیلت‌ها و عملی کردن آنها در زندگی فردی و اجتماعی است. هر کس دوست دارد از یاران حضرت قائم (علیه‌السلام) باشد باید منتظر واقعی بوده و در عین حال به پرهیزکاری و اخلاق نیکو رفتار نماید.
در قدم اول باید دانست که متخلق شدن به اخلاق یاران حضرت ولیعصر (علیه‌السلام)، تنها بر پایۀ «خودشناسی» و «خودسازی» امکانپذیر است. خودسازی بدون خودشناسی امری نشدنیست. با شناخت «خود» انسان برای ساختن «خود» گام برمی‌دارد. منتظر واقعی هر چقدر عاشق امام زمان و ائمه (علیهم‌السلام) باشد به اندازه عشقش برای خودسازی وقت می‌گذارد.
دومین قدم این است که خودسازی قواعد و ابزاری دارد مثلِ عشق به خود، شناخت ارکان و ابزار و ضرورتِ فهم خودسازی که باید بر پایۀ قرآن و راهنمایی معصومین (علیهم‌السلام) بنا شود. چون در غیر این صورت مسیر خودسازی به سمت عرفان‌های کاذب و تصرف‌های غلط شیطانی منحرف شده و منیّت و نفسانیت در شخص ایجاد خواهد شد.
مشروح این مقدمۀ کوتاه و مباحث کلیدی مثل «خودشناسی»، «خودسازی»، قواعد و ابزار و ارکان خودسازی، رذائل و فضائل اخلاقی، یاد معاد و ابدیت و هر اخلاقی که یک فرد را در زمرۀ یاران و منتظران حضرت قائم (علیه‌السلام) قرار می‌دهد موضوعاتی هستند که در کارگاه «اخلاق منتظر» به آن پرداخته شده است.