نتیجه مجاهدت‌ها و صبر و استقامت اهل بیت (علیهم‌السلام)، گنج آموزه هاییست از معرفت نفس که تنها آموزه‌های تخصصی از سوی نمایندگان معصومی است که خداوند آنان را به عنوان انسان کامل، الگوی شناخت و حرکت انسان به سمت کمال معرفی کرده است!

انسان که خویش را بشناسد، آرام آرام به سمت وسعت و قدرت باطنی حرکت کرده، و از کوچک فکر کردن، کوچک آرزو کردن، کوچک زیستن و … رها می‌شود.

تنها انسانی می‌تواند آرزوهایی کند که از حصار زمان و مکان خارج است و برای همیشه در تمام خیرات و جریانات حق گذشته و آینده سهیم شود که نه تنها به فهم درستی از خویش رسیده است بلکه با تلاش و جدیت در عمل این فهم را به معرفت تبدیل نموده است.

اساساً فهم آینده و حضور در جریان آینده سازی الهی بدون معرفت نفس ممکن نیست. معرفت نفس، انسان را از زندان زمان و مکان آزاد می‌کند و در جریان اهداف عالی خداوند برای بشر به نقش آفرینی می‌رساند.
نقش آفرینی در تمدن سازی توحیدی که معرفت رکن اولیۀ این جامعه متمدن آرمانی است.