این زندگی حق من نیست

اگر اعتراض کنیم که این زندگی حق ما نیست، اشتباه نگفته‌ایم،
حقیقتاً این زندگی حق ما نیست، ما در این زندگی نه خودمان را شناختیم، نه خدایمان را و نه دینِمان را.
که اگر شناخته بودیم، عده‌ای دنیا را از دریچه نگاه غربی نمی‌دیدند و فرهنگ غرب را به مدرنیته تفسیر نمی‌کردند.
و عده‌ای دیگر از ترس از هم پاشیدن حریم خانواده‌ها، به افراط روی نمی‌آوردند و رفتارهای اشتباه را جایگزین فرهنگ اصیل اسلامی نمی‌کردند.

حق ما از زندگی اینی نیست که امروز گرفته‌ایم،
حق ما دوری از فرهنگ اصیل و عمیق الهی نیست،
حقیقتاً چگونه می‌توان، نسل های بعد از خودمان را به حق و حقوق واقعی شان رساند؟
چگونه می‌توان احکام الهی را بدون افراط و تفریط برای آن ها روشن ساخت؟