خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِتَسْكُنُوا إِلَيْهَا (روم، 21)
(او برای شما از جنس خودتان همسرانی آفرید تا در کنارشان آرامش یابید)

او برای تو همسری از جنس خودت آفرید
تا پس از هر ازدحام و تکاپوی دنیایی،
-آنگاه که با او جفت می‌شوی- به آرامش و سکون برسی.

اما در ورای زن یا مرد بودن؛ وقتی که وجود تو از جسمانیت عبور می‌کند
زوج دیگری «حقیقتِ» تو را انتظار می‌کشد؛
تا آشوبِ درونت را، تنها با هم‌آغوشیِ با «او» مطمئن و آرام نگه داری.
اوست که تو را «از جنس خودش» آفرید…