قبرستان بقیع تا پیش از سال ۱۳۴۴ قمری، بقعه‌های متعددی داشت که یکی از آنها بقعه‌ای بر سر قبر چهار امام بزرگوار شیعه یعنی امام حسن، امام سجاد، امام باقر و امام صادق (علیهم‌السلام) بود؛ اما در این سال، وهابیان آل سعود پس از گرفتن فتوا از ۱۵ تن از مفتیان مدینه که احداث بنا بر قبور را ممنوع می‌دانستند، بقیع را تخریب نمودند. قبرستان بقیع پس از تخریب، به زمینی مسطح تبدیل شد، اما محل قبور چهار امام شیعه با سنگ‌هایی مشخص شده‌است. تلاش‌های عالمان شیعه و همچنین دولت ایران برای ایجاد سایبانی بر روی قبور ائمه بقیع و همچنین ساختن دیواری در اطراف قبور، به‌رغم موافقت اولیه دولت عربستان سعودی، هیچ‌گاه به نتیجه نرسید.
تخریب بقیع، با عکس‌العمل شدید مسلمانان و به ویژه شیعیان جهان مواجه گردید. مسلمانان ایران، عراق، قفقاز، آذربایجان، ازبکستان، ترکمنستان، قزاقستان، ترکیه، افغانستان، چین، مغولستان و هندوستان، در برابر این مسئله موضع‌گیرى کردند. دولت وقت ایران، در واکنش به تخریب اماکن مقدس مسلمانان، یک روز عزای عمومی اعلام کرد و در پی آن، به رسمیت شناختن کشور تازه‌تأسیس سعودی، سه سال به‌تعویق افتاد.