بیانات استاد محمد شجاعی در جلسهٔ ۵۷ از مجموعهٔ «انسان‌شناسی در آئینهٔ صحیفهٔ سجادیه» یک‌شنبه ۱ تیرماه ۱۴۰۴، قم
۱. گناه برای انسان مانند بیماری برای جسم. روح در اثر ابتلا به گناه، سریعا واکنش نشان داده و به ترمیم خود می‌پردازد.
۲. اصرار بر گناه مانع از واکنش روح شده، بر فرد غلبه کرده و به صورت‌های مختلف بروز پیدا می‌کند.
۳. کوچک شمردن گناه اثرات مخرب عمیق و جبران‌ناپذیری می‌گذارد.
۴. بازگشت به خدا: یاد خدا پس از ابتلا به گناه، درخواست بخشش و عدم‌اصرار به گناه.
۵. نشانهٔ اصرارکننده به گناه، احساس امنیت در برابر عقوبت خداست؛ در‌حالی‌که هر لحظه درگیر فحشا و فشار است!
۶. اصرار بر گناه یعنی پشیمان نبودن از تکرار گناه که به فشار قبر می‌انجامد.
۷. نشانه‌های شقاوت: نداشتن اشک، قساوت قلب، حرص دنیا و اصرار بر گناه.
۸. توبه، استغغار و عدم اصرار به گناه، اثرات آن را پاک کرده ولی اصرار بر گناه، انسان را نابود می‌کند.
۹. در ترک اصرار بر گناه، از خدا درخواست کمک کنیم.
رسانه رسمی استاد محمد شجاعی، در تلاش است تا دسترسی به ثمره‌ی بیش از سه دهه پژوهش‌ها، کارگاه‌ها و سخنرانی‌های ایشان را با دسته‌بندی دقیق موضوعی برای مخاطبان آسان نماید. ضمناً این تیم تخصصی سعی دارد این محتوای بی‌نظیر جمع‌آوری شده را در قالبها و فرم‌های گوناگون هنری برای انواع سلیقه‌ها تولید نماید. شما می‌توانید این تولیدات هنری را در دسته‌بندی‌های (مستند ـ موسیقی ـ ویژه‌برنامه) مشاهده نمایید.
