اینکه سفره‌ای برای همه جا داشته باشد،
قطعاً از جنس ماده نیست!
قطعاً مکان و زمان نمی‌تواند محدودش کند!

سفره‌ایست از همان جنس که همۀ آدم‌ها باهم مشترکند،
باهم کنار آن جا می‌شوند،
و هرچه بیشتر می‌خورند و می‌نوشند،
چابک‌تر و نورانی‌تر می‌شوند.

رمضان، مهمانیِ جان‌هاست بر سفرۀ جانان!
اذن ورود به این ضیافت، مبارکِ تمام جان‌هایی که دعوت را لبیک گفته‌اند.

نظرات کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *