آدمها، یاری‌شان را
حمایت‌شان را
توجه و امداد ویژه‌شان را
برای کسی خرج می‌کنند که؛
ارزشهایش با ارزشهای آنها یکیست!
هدفش با هدفهای آنها انطباق دارد!
و در چشم‌انداز و مسیری که دنبال می‌کنند، اشتراکات چشم‌گیری دارند.

آدمها هرگز به یاری کسی نمی‌روند که؛
جهان‌بینی یکسانی با او ندارند،
و ارزشهایش از نگاه آنها ارزش بشمار نمی‌آید.

و خداوند حامیِ کسانی است، که می‌کوشند
از چشمان او به عالم نگاه کنند،
و شبیه او، عالمیان را دوست بدارند.

و این آدمها می‌شوند اهل او،
و خدا مولایشان…

و اوست که برای اهل خویش، بهترین حامی و امدادرسان است.

بل الله مولٰکم و هو خیرُ النّاصرین.
آل عمران / ۱۵۰