برخلاف تصور غالب مردم، غفلت یک بیماری است! یک بیماری‌ خطرناک، که مادر بسیاری از بیماری‌های دیگر است. آن‌قدر که خداوند در شب معراج، از آن به عنوان عامل هلاکت انسان‌ها، برای پیامبر حرف می‌زند.

«یا احمد، إجعل همّک همّاً واحداً، فاجعل لسانک لساناً واحداً، واجعل بدنک حیاً، لا تغفل أبداً، مَن غفل لا أُبالی بأی واد هلک؛ ای احمد؛ همتت را همت واحدی قرار ده و زبانت را زبانی واحد. بدنت را زنده نگه دار، از من غافل نشو، که هر کس از من غافل شود، دیگر برایم مهم نیست در کدام وادی هلاک شود.»

«همّ» یعنی هدفی که تمام تلاش انسان را به سمت خود جلب می‌کند. بنابراین فقط کسی غافل نیست که؛ تمام همّش را برای هدف بگذارد.

اما چند سؤال؛

– تمام همّش را برای کدام هدف؟

– چرا غفلت از این هدف، باعث هلاکت می‌شود؟

– هلاکت یعنی چه؟

– پس چرا این‌همه انسان غافل، براحتی زندگی می‌کنند و به بالاترین مقامات و بهره‌ها هم می‌رسند؟

– از نظر خداوند انسان‌های غافل؛ چه مشخصاتی دارند؟

– و آنان که اهل غفلت نیستند، چه ویژگی‌هایی دارند؟

مجموعۀ «غفلت» هم به شرح حال این بیماری پرداخته و هم شیوۀ درمان را در سیری کاملاً عقلانی و ریاضی، مفصل توضیح می‌دهد.