لذت توکل، شبیه لذت کودکی است که بعد از آموختن شنا، از مربی خود انقطاع حاصل کرده و خود را سبک روی آب رها می‌کند.

رسیدن به توکل به حرف و زبان نیست، بلکه توکل یک مقام است، که اگر کسی بدان دست یابد، سختی‌ها جرأت از پا درآوردنش را ندارند.

ماجرای ذلت و خواری انسان، از آنجا شروع می‌شود که؛ نگاهش بر غیر خدا افتاده و عزت و بی‌نیازی را در دستان غیر او جستجو می‌کند. غافل از آنکه نمی‌داند این دو کمال، زمانی در انسان جوانه می‌زنند که؛ توکل در روح او نهادینه شده باشد.

توکل دارای مراتب مختلفی است که؛ برای رسیدن به مراتب بالاتر، ابتدا باید مراتب پایین‌تر را طی نموده و در آنها به ثبات رسید.

هرچه توکل قوی‌تر می‌شود؛ یقین به خداوند و امداد او در مسیر پیش رو بیشتر شده، و بر سطح یقین انسان افزوده می‌گردد.

یادمان باشد:

برای درک لذت نهایی توکل، و طی مراتب مختلف آن، حتماً میادین امتحانات گوناگون برای انسان باز شده و فشارها بیشتر می‌شوند.

مجموعۀ «روی پای خدا» (توکل) کمک‌مان می‌کند؛

1- عوامل تسریع کننده رشد انسان در رسیدن به کمال توکل را بشناسیم.

2- موانع درونی انسان، که راه دریافت این کمال را در وجودش مسدود می‌کنند، شناخته و راه حذف آنان را بیاموزیم.

3- مهارت طی مراتب گوناگون توکل، و درک لذت نهایی آن را کسب کنیم.

4- در برابر فشارهای زندگی، قدرت ایستادگی و ادامۀ مسیر را بیابیم.