کلماتی مثل حسنات و سیّئات زیاد به گوشمان خورده است! مثلاً اینکه فلان کار خیر، این مقدار حسنه و ثواب دارد!

به هر نیکویی و طهارتی که در ارتباط انسان با خودش، یا ارتباط انسان با دیگران حضور و ظهور دارد؛ «حسنه» می‌گویند. و بالعکس به هر گناه و ناپاکی که در این ارتباطات وارد می‌شود «سیّئه» می‌گویند.

نتیجۀ حسنات تولید نور و سبکی است!
و نتیجۀ سیّئات تولید تاریکی و سنگینی …

حتماً شما هم مفهوم سبکی و نور یا تاریکی و سنگینی را لمس کرده‌اید!
اما سؤال اینجاست:
ـ آیا همیشه حسنات و سیئات را براحتی می‌توان از یکدیگر تشخیص داد؟
ـ چگونه حسنات و سیئات، در وجود ما تولید سبکی و سنگینی می‌کنند؟
ـ هم در این دنیا، و هم در عالم آخرت، چگونه این نور و سیاهی، از یکدیگر قابل تفکیک‌اَند؟
ـ چگونه می‌توان سنگینی‌های ناشی از سیئات را که مانع حرکت انسان به سمت حسنات می‌شود از بین برد؟

مجموعه «حسنات و سیئات» به تفصیل به تمام سؤالات بالا پاسخ می‌دهد.