در حال پدیدار شدن بودم و رُستن
در حال به دنبال تو جوییدن و جُستن
چشمم به تو افتاد و نگاهم به شکفتن
من باغ و تو باغبانی ای بانی باغم

صد شمس و هزار ابر و باران که ببارد
بی صاحب اگر دانه سر از خاک برآرد
هرقدر که قد هم بکشد روح ندارد
ممنون توام مانع ویرانی باغم

آزاد کن از بند هوا، خاک دلم را
لبریز کن از مهر خودت آب و گلم را
آزاد کن ای دست خدا جان مرا که
از ریشه گرفتارم و زندانی باغم

با خود ببرم تا برسانی به رسیدن
تا لحظه ی در آینه غیر از تو ندیدن
تا لحظه ی در خاک تنم روح دمیدن
ای اشهد قرای مسلمانی باغم

هر روز ز دیروز خودم، سبزترم کن
چشمان مرا چشمه بجوشان و ترم کن
آتش بزن از ریشه مرا باز برویان
از شعله ی فانوس خودت شعله ورم کن