عادت بدی کرده‌ایم!

برای اینکه انسان بهتری باشیم، سریع می‌رویم دنبال ثواب‌ها و اینکه کدام کار ثواب بیشتری دارد.

خودمان را به زحمت می‌اندازیم و چندین عمل خیر را به سرانجام می‌بریم.

اما چون آفت‌های خیر را نمی‌شناسیم، گاه با یک فکر که از ذهن‌مان رد می‌شود؛ تمام آن خیرات را برباد می‌دهیم.

به همین دلیل ساده، کاملاً واضح است، برای اینکه انسان بهتری باشیم، اول باید سراغ آفت‌شناسی برویم، و بعد ثواب‌شناسی.

«آفت» که رساله‌ها آن‌ را «گناه» می‌نامند، ساختار عجیب و غریبی ندارد، و کاملاً قابل شناسایی است، فقط باید علامت‌ها، عوارض و شرح حالی که ایجاد می‌کند را شناخت.

کسی که «آفت‌شناسی» را می‌آموزد؛

دیگر فقط غیبت، تهمت، تن‌فروشی، دزدی و … را گناه نمی‌داند.

برای او هیچ گناهی بالاتر از خودفروشی نیست.

حالا این خودفروشی یعنی چه؟

چه علامت‌هایی دارد؟

چه آفت‌هایی را تولید می‌کند؟ و …

کارگاهِ «این که گناه نیست» یک دورۀ کامل آفت‌شناسی است، تا بتوانیم؛

۱ـ دایرۀ آفت‌های مسیر رشد انسانی‌مان را براحتی تشخیص دهیم.

۲ـ بمحض اینکه آفتی به ما رسید؛ سریعاً آن را از روح خویش دفع نمائیم.

۳ـ تشخیص دهیم آیا یک عمل، که در فلان موقعیت، گناه محسوب می‌شود، در موقعیت دوم و سوم و … هم گناه است یا خیر؟

۴ـ عبادات‌مان را از آلوده شدن به نجاساتِ آفت‌ها حفظ کنیم.