انسان شناسی در آئینه صحیفه سجادیه جلسه 37

بیانات استاد محمد شجاعی در جلسه ۳۷ از مجموعهٔ «انسان‌شناسی در آینهٔ صحیفه سجادیه» یک‌شنبه ۲۷ آبان‌ماه ۱۴۰۳، قم

۱. تعصب یعنی گرایش نفسانی به امری باطل که باعث پایمال شدن حق می‌شود.

۲. توصیه‌های معصومین، بیان قوانین قضا و قدری عالم است. قَدَرِ تعصب قضای خروج از صراط مستقیم را به دنبال دارد.

۳. تعصب خصلتی ناحق است؛ هر انتخاب، کنش و مبارزه‌ای که از روی تعصب باشد، توسط اسلام و معصومین(علیهم‌السلام) به شدت منع شده است.

۴. تنها حق شایستگی دفاع دارد. اهتمام در دفاع از هر چیزی که در جایگاه باطل و ناحق باشد، امری غلط است.

۵. تعصب خصلتی جهنمی‌ست که قلب ما را در برابر حق سرکش می‌کند.

۶. هر مصیبت و بلایی، تدبیری هوشمندانه از طرف خداست تا ما با تکیه بر عشق به خدا و خانواده آسمانی به سلامت از آن عبور کرده و در آتش آن نسوزیم.

۷. زندگی سرشار از صحنه‌هایی‌ست که در ما محرک عصبی ایجاد می‌کند؛ در حالی که اگر خود را در معرض تراش دادن خدا قرار دهیم، به او شبیه‌تر می‌شویم.

۸. عزت کاذب، ذلت صادق به دنبال می‌آورد؛ اگر ظلمی مرتکب شده‌ایم، تا دیر نشده آن را جبران کنیم.