گاهی یک نفر، ظاهراً آن‌قدر در چهارچوب دین زندگی می‌کند، که انتظار خودش و دیگران این است که در دنیای ابدی، قطعاً حال و روز خوشی خواهد داشت.
اما برخلاف تصورش، تازه در زمان تولدش به ابدیت می‌فهمد که سر و شکل باطنش اساساً با جهانی که بدان وارد شده، تطبیقی نداشته و ندارد. این یعنی؛ اینجا چیز دیگری می‌خواستند و او چیز دیگری با خود آورده است!
و این یعنی؛ او دنیا را اشتباهی زندگی کرده و برای چیزی آماده شده که اینجا به کارش نمی‌آید!

اخلاص، یعنی فقط برای خدا!
یعنی؛ تمام دنیایت را به گونه‌ای زندگی کنی که برای ملاقات خدا، آماده باشی.
یعنی نماز و حج و روزه و زیارت و … تو را برای لحظۀ تولدت به جهانی با شرایط زیستی متفاوت آماده کرده باشد.

اخلاص یعنی؛ دنیایت را اشتباهی زندگی نکنی!
فقط چشمانت به یک چشم‌انداز خیره باشد! به دنبال تهیۀ همۀ آنچه که بعد از تولدت به جهانی ابدی، بدانها نیاز داری تا با آرامش و شادمانی روزگار بگذرانی .

اخلاص یعنی؛ اگر در چهارچوب دین زندگی می‌کنی، دینداری هدفت نباشد؛ 
بلکه ابزاری باشد برای رساندنت به آن مقصد عظیم.

از این مجموعۀ کارگاهی کمک بگیر برای شناخت اخلاص و کسب مقام بلند بالای آن.