مراسم دعا و استغاثه (استاد حیدری کاشانی) جلسه 8

بیانات استاد حیدری کاشانی در جلسهٔ ۸ از مجموعهٔ استغاثه، جمعه ۳ اسفندماه ۱۴۰۳، بهشت‌زهراء تهران

۱. «نور علی نور» معصومین(علیهم‌السلام) هستند؛ معادلهٔ اصلی سلوک انسانی اتصال به خدا از طریق آن‌هاست.

۲. شکرگذاری و کفران، عوامل نورانی‌تر شدن یا تاریک شدن روح ما هستند و صحنه‌های زندگی آزمون این دو طریق است.

۳. تکبر ریشهٔ ناشکری‌ است. خداپرستان حقیقی در برابر خدا شأنی برای خود قائل نیستند.

۴. اسراف در هر چیزی یکی از نمادهای ناشکری‌ است که ما را از چشم خدا می‌اندازد و ظلمت تولید می‌کند.

۵. شکران نان، ریشهٔ برکت‌های فردی و اجتماعی‌ست؛ ناشکری‌ها عامل فقر در ابدیت است.

۶. در نظام ارزش‌گذاری خدا در اثر ناشکری، برکت‌های و نعمات گرفته می‌شود.

۷. یکی از مصادیق شکران عملی توجه به دستورات معصومین(علیهم‌السلام) در ارتباط با مصرف نان است.

۸. صلوات شاکرانه، نورآفرین و گشایندهٔ درهای فرج در ماه رمضان و شب‌های قدر است.

۹. با صلوات، نمازمان را به تمامیت و کمال برسانیم.