بیانات استاد محمد شجاعی در جلسهٔ ۱۱ از مجموعهٔ «شرح کتاب سرالأسراء» دوشنبه ۱۷ دیماه ۱۴۰۳، قم
۱. شبزندهداری نتیجهٔ معرفت نفس و نشانهٔ بلوغ انسانیست؛ با نماز شب میتوان به قرب حقتعالی رسید.
۲. نماز شب تفریح روح کسی است که خودش را اهل معاشقه با غیب میداند و معرفت شرط رسیدن به این بلوغ انسانی است.
۳. یکی از نزدیکترین حالات خدا به بنده، زمانیست که در دل شب برای نماز و خلوت با خدا آماده میشود.
۴. خیال مرکب روح ماست؛ ما برای رشد بخش انسانیمان، به خیالپردازی با غیب احتیاج داریم.
۵. ضعف ما در خیالپردازی نشانهٔ نداشتن باور قلبیست؛ اما تلقین ما را به باور قلبی نزدیک میکند.
۶. خطاب خدا به ما با عنوان «عبدی»، یعنی خدا ما را در باشگاه مربیگری خودش پذیرفته است.
۷. یکی ازبزرگترین حسرتهای آخرت این است که میفهمیم الله حقیقی را نپرستیدهایم؛ تا دیر نشده از همآغوشی با غیب بهره ببریم.