بیانات استاد محمد شجاعی در جلسهٔ دوم از مراسم احیاء لیلةالرغائب پنجشنبه ۱۳ دیماه ۱۴۰۳، شهرری، ابنبابویه
۱. ذکر و یاد خدا باید با همهٔ وجود و از عمق جان باشد؛ فقط انسان عاشق به چنین کیفیتی در یاد خدا میرسد.
۲. ذکر زبانی، حمد و ثنای الهیست؛ لذت انسانِ عاشق این است که دائما عشقش را در کلامش ظهور دهد.
۳. ذکر نفس رعایت بایدها و نبایدهای وارد شده در دین است؛ یعنی محدود کردن طبیعت به نفع فطرت.
۴. خوف و رجاء دو بال تعادل انسان و ذکر روح اوست؛ ترس از لغزش در کنار امید به فضل و مغفرت خدا.
۵. ذکر قلب صدق و صفا در عشقبازی با خانوادهٔ آسمانی است؛ غربت و غیبت امام نتیجهٔ ادعای خالی از صدق انسانهاست.
۶. توصیههای استاد شجاعی برای استفادهٔ بهتر از سه ماه پیشرو.